ಮೊದಲ ವಿಮಾನ ಯಾನ

ಈಗ ಎರಡು ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ . ನಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣ ಹೊರಟಿದ್ದು ಲಂಡನ್ ನ ಕಡೆಗೆ . ಮದುವೆಯಾಗಿ ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ ನನ್ನ ಪತಿ ಲಂಡನ್ ಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದರು ನನಗೆ ವೀಸಾ ಬರುವುದು ವಿಳಂಬವಾದ ಕಾರಣ ಇನ್ನೊಂದು ವಾರ ತಡವಾಗಿ ಹೊರಡಬೇಕಾಯಿತು. ಮೊದಲ ಭಾರಿ ವಿಮಾನ ಪ್ರಯಾಣ, ಜೊತೆಗೆ ಒಬ್ಬಳೇ ಬೇರೆ, ಅದೂ ವಿದೇಶಕ್ಕೆ , ನನ್ನ ಅಳುಕಿಗೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕಾರಣಗಳು ಸಾಥ್ ನೀಡುತ್ತಿತ್ತು . ನನ್ನ ಕಳುಹಿಸಲು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿದರೂ ನನಗೆ ಹೆದರಿಕೆಯಿಂದ ಭಯವೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತಾವ ಭಾವನೆಯು ಕೂಡ ಬರಲಿಲ್ಲ . 9 ಗಂಟೆಗೆ ಫ್ಲೈಟ್ ಇದ್ದದ್ದರಿಂದ 6 ಗಂಟೆಗೆಲ್ಲ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟೆವು . ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಅನ್ನು ದಾಟಿ ಏರ್ಪೋರ್ಟ್ ಗೆ ಬಂದು ತಲುಪುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ 8 ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ನಂತರ ಮೊದಲ ಭಾರಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂಬ ಟೆನ್ಶನ್ ಗಿಂತ ಫ್ಲೈಟ್ ಬರುವ ಮೊದಲು ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾ ಎಂಬುದೇ ದೊಡ್ಡ ಚಿಂತೆಯಾಗಿತ್ತು . 

ಅಂತು ಏರ್ಪೋರ್ಟ್  ತಲುಪುವಾಗ 8 ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದ ಅಣ್ಣ ಲೇಟ್ ಆಯಿತು ಎಂದು ನನಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಗಡಿಬಿಡಿ ಮಾಡಿ ಟ್ರಾಲಿ ತಂದು ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ಅದರ ಮೇಲಿತ್ತು ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಒಳಗೆ ಕಳುಹಿಸಿಬಿಟ್ಟ . ಒಮ್ಮೆಯೇ ಒಳಹೊಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾದರು ತೋರಿಸಿಕೊಲ್ಲದೇ ಹೋಗಿ ಚೆಕ್ ಇನ್ ಮಾಡಿ ಆಯಿತು ನಂತರ ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿ ಚೆಕ್ ಕೂಡ ಆದಾಗ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನಿರಾಳವೆನಿಸಿತು ಒಳಗೆ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಾನು ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಜೆಟ್ ಏರ್ವೇಸ್ ಫ್ಲೈಟ್ ಬಂದಿತ್ತು ಅನೌನ್ಸ್ ಮಾಡಿದರು ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಸೀಟ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತನಂತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಕುಶಿಯಾಯಿತು ಅಬ್ಬ ಅಂತು ಸೇಫ್ ಆಗಿ ವಿಮಾನ ಸೇರಿದೆ ಎಂಬ ಕುಶಿ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಮುಂಬೈ ಬಂದಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಇಳಿಯುವಾಗ ಗಂಟೆ 12.30 ನನಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ 1.30 ಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಫ್ಲೈಟ್ ಇತ್ತು ಸರಿ ಇನ್ನು 1 ಗಂಟೆ ಸಮಯ ಇದೆಯಲ್ಲ ಎಂದು ನಿಧಾನವಾಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಕಡೆ ಈಕಡೆ ನೋಡಿ ಹೊರಟೆ ಆಗ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ನಾನು ಬಸ್ ನ ಮೂಲಕ ಇನ್ನೊಂದು ಟರ್ಮಿನಲ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿ ಚೆಕ್ ಮುಗಿಸಿ ಇನ್ನೊಂದು ಫ್ಲೈಟ್ ಒಳಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು .

ಏರ್ಪೋರ್ಟ್ ನ ಒಳಗೆ ಒಂದು ಟರ್ಮಿನಲ್ ನಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಟರ್ಮಿನಲ್ ಗೆ ಹೋಗಲು ಬಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರುತ್ತದೆ ಅದನ್ನು ಹತ್ತಿ ಅಲ್ಲಿ ಸೇರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಹಿಡಿಯಿತು ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದರೆ ರೈಲ್ವೆ ಸ್ಟೇಷನ್ ನಲ್ಲಿ ಇರುವಂತೆ ಜನ ಮುಗಿಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ . ನನಗೆ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಬೇಕು ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಒಂದು ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಕೇಳಿದೆ ಅವರು ಲಂಡನ್ ಗೆ ಹೋಗುವವರು ಹೀಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದರು ನಾನು ಕ್ಯೂ ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಕೇಳುತ್ತ ಮುಂದೆ ಮುಂದೆ ಹೋದೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಿಕೆತ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಗೇಟ್ ನಂಬರ್ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ ತಕ್ಷಣ ಓದಬಹುದು ತಡವಾಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅದರಲ್ಲಿ ಗೇಟ್ ನಂಬರ್ 14 ಎಂದಿತ್ತು ನಾನು ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿ ಚೆಕ್ ಮುಗಿಸಿ ಗೇಟ್ ನಂಬರ್ 14 ಕ್ಕೆ ಅಂದರೆ 1 ರಿಂದ 13 ರ ಗೇಟ್ ದಾಟಿ ಹೋಗಬೇಕು ಓಡಿ ಹೋದೆ 14 ಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಕೇಳಿದರೆ ಸಾರೀ ಗೇಟ್ ನಂಬರ್ ಚೇಂಜ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಅದು 8 ರಲ್ಲಿ ಬಂದಿದೆ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಇನ್ನು 5 ನಿಮಿಶ್ ಮಾತ್ರವಿದೆ ಎಂದರು ಮತ್ತೆ ವಾಪಾಸ್ ಓಡಿ  ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸಾಕಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು . ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅಂತು ಬಂದು ತಲುಪಿದೆ ಕುಳಿತ ತಕ್ಷಣ ಅಂದರೆ ಒಂದು 5 ನಿಮಿಷದಲ್ಲೇ ಫ್ಲೈಟ್ ಹೊರಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅನೌನ್ಸ್ ಮಾಡಿದರು ಅಬ್ಬ ಇನ್ನು ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ 7-8 ತಾಸು ಆರಾಮವಾಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂದು ಕುಳಿತೆ. 

ಕುಳಿತ ತಕ್ಷಣ ಅಷ್ಟೊತ್ತು ಆಗಿರುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ಮೆಲುಕು ಹಾಕಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ ಆಗ ನೆನಪಾಯಿತು ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕಾರ್ ಡ್ರೈವರ್ ಗೆ ದುಡ್ಡು ಕೊಡದೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟೆ ಎಂಬುದು . ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಡುವಾಗ ಚಿಲ್ಲರೆ ಸಮೇತ ಎಷ್ಟು ಕೊಡಬೇಕು ಎಂದು ಅದಿಷ್ಟನ್ನೇ ಎದುರಿಗೆ ಸಿಗುವಂತೆ ಪರ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೊರಟಿದ್ದೆ ಆದರೆ ಆ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಡುವುದೇ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.   ಲಂಡನ್ ತಲುಪಿದ ನಂತರ ಕಾಯಿತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಪತಿಯೊಂದಿಗೆ ಮೊದಲು ಹೇಳಿದ್ದೇ ನಾನು ಡ್ರೈವರ್ ಗೆ ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟೆ ಬಂದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಅದು ಅವರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಿತ್ತು ಅಣ್ಣನ ಹತ್ತಿರ ಅಷ್ಟು ದುಡ್ಡು ಇರಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಕೊಡಬೇಕಾಗಿ ಬಂತು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು .ಕೇಳಿ ನಗು ಬಂತು ಹೇಗಿತ್ತು ನನ್ನ ಮೊದಲ ವಿಮಾನ ಯಾನ .

ಅರ್ಪಿತಾ ಹರ್ಷ 

ಲಂಡನ್